Triduum Paschalne – Wielki Czwartek (2012)

Piotr Rożyk,
poniedziałek, 4 czerwca 2012

W parafiach sprawuje się w tym dniu tylko jedną Mszę: Mszę Wieczerzy Pańskiej na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, którą Pan Jezus spożył z Apostołami w Wieczerniku, co jest szczegółowo opisane w Ewangelii św. Jana. Ostatnia Wieczerza była pamiątką Paschy (wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej pod wodzą Mojżesza). Pan Jezus w ten obrzęd włączył elementy pierwszej w historii Mszy św. ustanawiając sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa...

  • Ta Msza św. jest zazwyczaj sprawowana w intencji kapłanów: miejscowych duszpasterzy, kapłanów wywodzących się z danej parafii, tych, którzy kiedyś w niej posługiwali, za chorych kapłanów oraz o nowe powołania kapłańskie.
  •  Po odśpiewaniu „Chwała na wysokości Bogu”, któremu towarzyszy bicie dzwonów, następuje „zawiązanie dzwonów” i zastąpienie ich kołatkami aż do Mszy św. rezurekcyjnej w wieczór Wielkiej Soboty. Nawet na Anioł Pański w południe Wielkiego Piątku ministranci z kołatkami obchodzą kościół trzykrotnie a dzwony „milczą”. Podobnie podczas liturgii wieczornej Wielkiego Piątku ministranci posługują się wyłącznie kołatkami.
  • Homilia Wielkiego Czwartku koncentruje się zazwyczaj wokół sakramentu kapłaństwa, choć można też głosić naukę o Eucharystii. W tym roku Słowo Boże głosił ks.Sławomir Tupaj. TREŚĆ KAZANIA
  • Po homilii następuje obrzęd obmycia nóg, wzorem Pana Jezusa, który Apostołom nogi obmywał. Główny celebrans zdejmuje ornat i podchodzi do wybranych uprzednio osób z dzbanem wody, misą i ręcznikiem i wypełnia wolę Mistrza, który powiedział: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.
  • W procesji z darami przynosi się min.: wypieczony chleb i winogrona. Wierni mogą też złożyć dar materialny na cele charytatywne parafii.
  • Można wykorzystać pierwszą Modlitwę Eucharystyczną, czyli tzw. Kanon Rzymski z własnymi tekstami przeznaczonymi tylko na tę jedną w roku Mszę, np.:

 

Zjednoczeni z całym Kościołem, uroczyście obchodzimy święty dzień, w którym nasz Pan Jezus Chrystus został za nas wydany i ze czcią wspominamy najpierw pełną chwały Maryję, zawsze Dziewicę….

 

 

Boże przyjmij łaskawie tę Ofiarę od nas sług Twoich i całego ludu Twego. Składamy ją Tobie na pamiątkę dnia, w którym nasz Pan Jezus Chrystus powierzył swoim uczniom odprawianie sakramentalnej ofiary Ciała i Krwi swojej

On to w dzień przed swoją męką za zbawienie nasze i całego świata, to jest dzisiaj, wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce...

  • Podczas tej Mszy, podobnie jak w Boże Ciało, Wierni wchodzą w komunię z Chrystusem pod dwoma postaciami: przez zanurzenie Ciała Pańskiego we Krwi Pańskiej.
  • Zwyczajowo w ten dzień, szczególnie uroczyście podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej, składa się życzenia księżom i nadzwyczajnym szafarzom Komunii św. 
  • Nowym elementem tegorocznej liturgii wielkoczwartkowej był chleb błogosławiony czyli eulogia. Przed ołtarzem, w koszach, zostały wyłożone małe chlebki ze znakiem Krzyża św., wypieczone przez miejscowych Piekarzy, które Wierni po zakończeniu ceremonii mogli zabrać do domu, aby dzielić się nimi w gronie najbliższych lub zanieść je chorym i starszym. Jest to starożytny zwyczaj polegający na tym, że Chrześcijanie, schodząc się na Mszę i Agapę (ucztę miłości), przynosili ze sobą chleby, z których część kapłan konsekrował w Ciało Jezusa a pozostałe błogosławił, aby posilić się nimi na Agapie i zanieść chorym i starszym.
  • Zakończeniem Mszy Wieczerzy Pańskiej jest przeniesienie Ciała Pańskiego, ale nie w monstrancji tylko mniej uroczyście, w puszkach (kielichach), do ciemnicy, na pamiątkę uwięzienia Pana Jezusa po pojmaniu go w Ogrodzie Oliwnym. Tam trwa adoracja do 22.00.